Озатулар, озатулар инде
Озатулар була төрлечә.
Сәфәр чыгып киткән кешең
дә бит
Кайвакытта диңгезләр кичә.
Көткән кешең кайда
йөрсә дә ул,
Күрешү шатлыкларын уйласын.
Озаткан чакта тойган хисләреңне
Язмыш тормышында тупласын.
Яшьләремне күрсәтмәскә
тырышып,
Озатам мин якын кешемне.
Әгәр аның кайтачагын белсәм,
Йөгерермен ташлап эшемне.
Якын кешең озатып калганда да
Θмет белән яшибез нигә,
Озатулар төрле була икән
Озатмасаң иде мәңгегә.