Сабый бала… Сиңа сокланам мин,
Күңелең иртәнге чык тамчысы
кебек.
Сиңа карап дөньям онытам мин,
Әйтерсең лә, мин дә сабый
чакка
кайткан кебек.
Сабыем… Сиңа карап кемнең генә
Күңеле чынлап та сафланмый икән?
Яңа гына ачылып килгән гөл
чәчкәсе кебек
Кем соң сиңа карап сокланмый икән?
Көмеш чылтыраган тавышлар белән
Дөньяда сабый балалар көлсеннәр.
Безнең күңел шунда гына тулы
булыр,
Әгәр алар көлеп каршыбызга
килсәләр.
Төрле милләт балаларын кунакка чакырыйк,
Алар безгә күпләп килсеннәр.
Әйдәгез, өлкәннәр,
дөньяларны тыныч итик,
Сабый балалар тагын да көлсеннәр.