Көз көнендә әкрен генә
җырлап,
Кошлар китә җылы якларга.
Күңелләрдә моңсулык
уяна
Карап оча торган кошларга.
Туган ягыгыздан аерылып киткәч,
Ничек кенә түзәрсез икән?
Менә шулай талгын гына очып,
Тизрәк барып җитәрсез микән?
Бара торган чит якларда, кошлар,
Сезгә яхшы дуслар очрасын.
Матур гына бергә ял итегез,
Берегез дә анда калмасын.
Канатыгыз бик тә талган булса,
Безнең күлгә туктап китегез.
Очу юлыгыз уңышлы булсын да
Киләсе яз тагын килегез!