Картузаным минем, сөйгән авылым син,
Сагынып кайтам сине һәр яктан.
Салкын суларыңны, яшел кырларыңны
Искә төшерәм мин гел мактап.
Кушымта:
Әх, Картузаным, ал сәламемне,
Киләсе язга көт син үземне.
Киң күңелле, ачык йөзле
халкың
Күңелләрнең
үзенә тарта бит.
Җыр яраткан моң яраткан өчен
Туйларыңа халкың кайта бит.
Кушымта
Картузаным, синдә калды минем
Гөрләп торган яшьлек чакларым.
Бер дә онытылмый, һәрчак уйларымда
Анда калды бит сөйгән ярым.