Нәрсә белән генә
тиңлим икән
Назлап карауыңны, әнием?
Күзләреңдә бөтен
шатлык нуры,
Һәрчак шулай кара, әнием.
Шундый назлап карауларыңнан соң
Күңелләрем чиксез
дәртләнә,
Кечкенә баладай шатланам бит.
Әни, җаным, мине
әрләмә.
Кай якларда гына йөрсәм дә мин,
Нурлы күзләреңне онытмыйм.
Мин дә сине өзелеп яратам бит,
Сиңа тугрымындыр, дип уйлыйм.
Бер кечкенә яшерен серем бар бит,
Сабый чагыма кайтсам иде,
Синең назлы карашларың белән
Кулыңда йоклап китсәм иде.